"Anne... Gözlerinden su akıyor anne. Gerçekten gözlerinden su geliyor. Bunun tuzlu ve ıslak olduğunu biliyorum. Tuzlu ve ıslak... Anne, ben hisleri anlamıyorum diye insanları duymuyorum sanıyorlar. Ama anlayabiliyorum; çünkü ne olduğunu biliyorum. Küçükken hep böyle yapardım, yaşları gözüne geri sokmaya çalışırdım hep. Senin üzülmeni istemediğim için..."
"Anlamıyorum, Ben. Gerçekten inanamıyorum. Silancium Zindanları 'ndan kaçan adamın sen olduğuna... Benimle Windrill Çölü 'nde yalnız kalmayı göze alan, Bailor ile savaşan, Ondekon Bataklıkları'na benimle gelen, Zerdin 'i yenen...Oyunun 80. seviyesindesin... ve bu da son oyunun mu? Basit bir şekilde trenin önüne atlamak... Planın bu muydu? Çıkışa basmak, çevrim dışı olmak..."
"İnsanlar bir at gördüklerinde illa ki üstüne binmek isterler; ama hayvanın düşüncelerini hiç umursamazlar. Öyle değil mi?"
